Monday, January 25

özlemek

Evet dünya yuvarlak ama dünya çok büyük. Dünya çok fazla büyük bazen. Dünyalılar çok fazla ve her yerdeler. Hatta o kadar her yerdeler ki, oralara "dünyanın bir ucu" deniyor. Ve dünyanın diğer ucunda olanlar, öbür ucunda olanları özlüyor bazen, zaman geçse de özlemek geçmiyor. Mesafeler uzadıkça, özlemler de büyüyor ve kocaman bir ağırlık olup oturuyor içine. Özlemek denen o garip his belli bir zamandan sonra azıcık acıtıyor, burkuyor insanın içini. İnsan ne kadar çabuk büyürse o kadar çabuk uzaklara gidiyor ya da uzaklarda kalan oluyor. İnsan denen şey özlüyor; ailesini, dostlarını, sevdiği diğer insanları. Ama yine bu insan denen şey, zamanı gelince alışıyor özlemeye de.